Eenvoudig aftrekken van een piemel wordt gedaan door de voorhuid over de eikel te bewegen. Dit kan zowel naar achteren als naar voren gebeuren. Zowel de eikel als de binnenkant van de voorhuid zijn gevoelig. Er worden dus twee gevoelige delen over elkaar bewogen. Het orgasme wordt uiteindelijk vooral door de voorhuid of ook door het frenulum opgewekt.

Met name jonge mannen met een gevoelige eikel of een nog nauwe voorhuid trekken liever naar voren dan naar achteren af. Kenmerkend voor deze aftrekfase is ook dat het orgasme nog erg explosief is. Er wordt een punt bereikt waar geen weg terug is. Het kan het ongemakkelijk maken om juist op dat punt “betrapt” te worden omdat klaarkomen niet meer afgebroken kan worden. Het kan jonge mannen onrustig maken als ze niet zeker zijn dat er elk moment iemand toch binnen zou kunnen komen lopen en ze hun orgasme niet meer kunnen tegenhouden. Wat extra vervelend kan zijn omdat naast hoe die piemel precies werkt, ze telkens weer opnieuw moeten beginnen en vaak ook nog de voorkeuren niet helemaal zeker zijn.

Naarmate een piemel vaker is afgetrokken wordt alles wat ruimer en aangenamer.

De verschillende delen van de piemel worden meer ontdekt. Ook alle andere delen van het lichaam die in verbinding met de piemel staan. Het is mogelijk om enkel met de eikel klaar te komen, enkel met de voorhuid, enkel met het frenulum en enkel met de basis van de piemel. Sommige mannen kunnen enkel met hun tepels klaarkomen of enkel met het stimuleren van hun prostaat.

Het is zelfs mogelijk om klaar te komen zonder ook maar iets aan te raken.

Het aftrekken zelf kent twee varianten. Droog aftrekken en nat aftrekken. Droog aftrekken is meer strelen van de piemel en eikeldelen. Nat aftrekken gebeurt met olies en andere middelen. Het geeft een dieper gevoel, met name in de eikel.

Als het klaarkomen niet meer explosief is, kan er begonnen worden met op het randje blijven. Voorkomen dat een niet meer te voorkomen orgasme gebeurt.

Eén truuk is om achter de ballen op de bekkenbodemspier te drukken, tegelijk met de plasbuisspier die het spermaspuiten doet. Ook het oefenen van die enige spier, waar directe bewuste controle over is, helpt daarbij.

Ook het beheersen van de natuurlijke neiging om als het lekkerder wordt in plaats van sneller af te trekken juist langzamer te gaan, of even helemaal te stoppen begint te komen.

Leren om een piemel op het randje te houden is een erg prettige zaak. Wanneer het zonder partner gebeurt kan er zo veel langer van de piemel worden genoten. Gebeurt het met een partner, en zeker met een partner die het begrijpt en niet per ongeluk zo een piemel zelf over het randje duwt, dan kan er meer tijd aan de partner besteed worden.

Het hele idee verschuift van het zo snel mogelijk klaarkomen naar het genieten van de piemel zelf. Een vrouw hoeft dus echt niet heel haar leven er maar aan moeten wennen dat halvewege haar man klaarkomt, afknapt, zich omdraait en gaat slapen. Het wordt leuker als partners leren met piemels om te gaan. Want zolang het orgasme nog niet is gebeurd, blijft de afknapper weg. Ook als tussendoor even een pauze wordt ingelast en de piemel even slap wordt. Het is niet dat die slappe piemel dan geen zin meer heeft. Wie lang genieten heeft geleerd, weet ook dat de stijfheid wisselt.

Als een piemel tegen het randje van klaarkomen komt, wordt hij extra stijf. Wie de piemel van haar of zijn partner echt goed leert kennen heeft geen waarschuwing meer nodig dat die piemel op klaarkomen staat, of gaat klaarkomen. Het is aan de piemel zelf te merken.

Als er nu iets uitstekend in een mond past is het een piemel. Als kind leren we het al instinctief aan. We steken een duim in onze mond en voelen ons er veiliger mee. We moeten dat later afleren omdat de tanden er scheef van kunnen groeien, zo graag doen we het.

Monden zijn enorm gezond voor piemels. Daarnaast is bij een man zijn piemel een van de meest intieme plekken. Zoals een vrouw vaak bang is dat er bij haar een muis naar binnen kruipt, is een man instinctief bang dat zijn piemel eraf valt. Mogen pijpen is een teken van vertrouwen. Pijpen geeft een gevoel van veiligheid, net als duimen vroeger deed als kind.

Hoe je het het beste doet is weinig beschreven. Soms wordt het gedaan alsof men aan een ijsje likt. Of durft te likken. Dan valt er nog veel te leren over piemels.

Een mond is vochtig, dus pijpen komt het dichtst in de buurt van vochtig of met olie aftrekken. De tong is echter ook zacht, dus er kan nauwelijks druk mee gezet worden. De beweging, het sabbelen, is echter wel erg lekker. Het wordt lekkerder als de voorhuid mee bewogen wordt. Een lichte aftrek beweging, samen met vooral met de tong, het gebied van het frenulum niet te vergeten, is al erg aangenaam.

Iets anders waar piemelzenuwen erg op reageren is penetratie. Een piemel langzaam dieper in de mond nemen, vooral als het al erg lekker is voor de piemel, is het allerbeste. Vergeet ondertussen de ballen niet te strelen of licht te masseren.

Tot slot, lees hier verder over sperma. Als een piemel echt heel lekker wordt gepijpt en klaarkomen is geen punt, nog lekkerder. Slikken of uitspugen is op zich geen probleem. Al blijft uitspugen zeggen dat je die piemel vies vindt. Wat hij nooit is. Als een piemel eenmaal gespoten heeft kan zoenen met sperma ook erg lekker zijn. Voor diegenen die echt geen problemen meer hebben over piemels.

Er zijn mannen die zichzelf kunnen pijpen. Dit is natuurlijk de allerbeste manier om goed te leren pijpen, omdat zulke mannen direct voelen wat ze doen. Welk deel van de mannen het kan is vaag. Een piemel hoeft er ook niet altijd langer dan gemiddeld voor te zijn. Ook op late leeftijd kan het. Er zijn berichten dat vrijwel elke man het kan leren.

Het kan wel wat zeer doen aan de rug, en ook ademhalen is moeilijk als je jezelf pijpt. Allereerst is het veel oefenen om de rug soepel te maken. Niets te forceren. Dan om de juiste positie te vinden. Ondersteboven is het gemakkelijkst. Daarna proberen om het puntje van de voorhuid met de tong aan te raken. En zo elke dag een stukje verder te gaan. Op een gegeven moment lukt de eikel dan ook. En na vaak door oefenen kan de halve of de hele piemel naar binnen en kan aan de ballen worden gelikt. Waarschijnlijk leren ook veel mannen het nooit omdat ze het te veel moeite vinden om te oefenen. Of omdat ze hun eigen sperma nog vies vinden (heel raar want je maakt het zelf en je lichaam maakt er gewoon weer nieuw sperma van).

Een piemel is natuurlijk perfect gebouwd om ergens in te gaan. Er zijn ook extra zenuwen in een piemel die hem extra lekker laten aanvoelen als hij ergens in gaat. Nog beter wordt het als de voorhuid inmiddels helemaal naar achteren kan of zelfs kan blijven. De zenuwen die reageren op ergens in gaan zitten binnen in de piemel. Als daarnaast de piemel zelf vrijwel helemaal bedekt is met extra gevoelige voorhuid die naar achteren zit, dat is de beste manier.

De aangewezen plekken zijn een vagina, een mond of een kont. Eventueel kan er geimproviseerd worden tussen de dijen, borsten, of andere plaatsen die op iets van een holletje lijken.

De aangewezen plaatsen hebben allemaal zo hun nut en functie. En zijn er ook op gemaakt. Ook de hele anatomie is daar erg duidelijk in. Het moet niet, maar het kan. En als het gebeurt kan het geen kwaad.

In het algemeen is het erg lekker om met een piemel ergens in te gaan. Ook na het klaarkomen is het erg prettig nog even, of langer met een piemel “binnen te blijven”. Op welke plek dan ook. In een vochtige omgeving is er minder of geen last van een plotseling door het orgasme weer overgevoelig geworden eikel.

Over het algemeen wordt met neuken enkel het penetreren van een kut bedoeld. Voor een piemel zelf maakt het weinig verschil of het ook een mond of een kont is. Een mond is wat zachter, een kont is wat strakker.

Het idee dat neuken een “actieve” rol is, is ook betrekkelijk. Degene met het holletje, welk holletje dan ook, kan dit ook juist gebruiken om een piemel als het ware actief af te trekken. En zelfs te bepalen of die piemel al mag klaarkomen of niet. Het is dan ook aftrekken maar niet met je hand. De actieve rol ligt dan dus precies andersom. Zo kan zelfs een “passief” kontje feitelijk de baas zijn in bed.