Er zijn twee basismanieren om een piemel af te trekken. Droog en vochtig. Voor het laatste worden diverse middelen gebruikt. Ze geven allemaal een dieper gevoel in de piemel en vooral op de eikel. Ook zijn de ballen er beter mee te masseren.

Er zijn middelen op water- en op siliconen basis. Maar ook een eenvoudige olie uit de keuken voldoet. Een bodymilk is minder geschikt omdat deze vaak alcohol bevat. Alcohol is niet goed voor piemels.

De middelen zijn vooral populair op besneden piemels, omdat die door de verloren voorhuid nog maar één stand hebben: minder gevoelig. Voor een man zonder voorhuid is het normaal een vooraad met verschillende aftrek olies te hebben.

Af en toe worden ze ook gebruikt om met een piemel in een kont te komen. Maar meestal is dat niet nodig omdat elke kont zijn eigen glijmiddel aanmaakt.

Een mannenlijf maakt zijn eigen glijmiddelen aan. In die zin zijn olies en dergelijke overbodig.

Wat normaal is naast een mannenbed zijn kleine handdoekjes of een doos tissues. Om vette handen af te wrijven, en om overbodig geraakt sperma op te ruimen.

Zowel om de piemel als om de ballen alsmede om alles tegelijk kunnen ringen gedragen worden.

Er bestaan ringen voor achter de eikelrand. Deze dienen om de voorhuid naar achteren te houden. Ze worden vaak langere tijd achtereen gedragen door mannen die hun voorhuid aan het trainen zijn om naar achteren te blijven. Met name voor het oprekken van het frenulum en om de vernauwing in hun voorhuid kwijt te raken.

Ringen aan de piemel basis, zowel voor als achter de ballen, helpen om een erectie harder te maken. Ze zijn ook populair bij mannen die een niet al te harde erectie meer hebben en dat als een probleem zien. Op zich is het ook prima mogelijk om met een slappe piemel te genieten en klaar te komen, maar het is meestal schaamte tegenover een partner.

Met name een piemelring achter de ballen om moet zorgvuldig in maat gekozen worden. Iets te nauw en de piemel kan ervan opzwellen. Hoewel het dan met geduld best mogelijk is om hem weer af te krijgen, heeft ieder ziekenhuis ervaring met mannen die in paniek met een opgezwollen piemel komen met een ring die ze er niet meer af krijgen. Wordt een piemelring te groot gekozen, en langer gedragen, dan bestaat het risico dat deze eraf valt in het openbaar.

Naast erectieversterkend heeft de piemelring nog een functie. Hij duwt de ballen naar voren. Daardoor vormt zich een aantrekkelijker bultje in de broek. Maar ook duwt het de ballen tussen de benen weg. Dit kan erg aangenaam zijn bij warm weer, als de balzak hangt en plakkerig kan zijn van het zweten. Een piemelring van een prettige maat heeft op die manier een vergelijkbare functie als een BH voor borsten.

Als een piemelring te lang wordt gedragen, of te nauw is, dan kan de piemel opzwellen. Vooral de voorhuid kan dan dik worden. De voorhuid wordt in het algemeen wel vaker wat dik. De zwellingen verdwijnen vrij snel na het afdoen van de ring. Als het te lang duurt gaat het vanzelf prikken in de voorhuid en wordt het erg onaangenaam.

Piemeljuwelen bestaan niet. Er zijn enkel mooi ontworpen ringen in diverse stijlen. Een piemel is zo een complex apparaat in vorm dat het nog geen juwelenontwerper is gelukt om iets te bedenken dat hem nog mooier maakt.

Een piemel met ballen in een slip is een mooi gezicht. Er is een enorme hoeveelheid verschillende slips verkrijgbaar. Ook blijft het telkens weer leuk om een piemel, slap of stijf, steeds weer uit een slip te halen. Ook als je die piemel al lang en goed kent.

Er zijn ook best veel mannen die het lekker vinden om damesondergoed te dragen. Het  betekent zeker niet dat ze homo zijn. Het kan juist zijn dat ze hun piemel graag in dezelfde slip willen voelen van de vrouw om er dichter bij te zijn. Het komt ook vaker voor bij mannen die ook graag van de achterkant van hun eigen piemel genieten, via de kont. Waarvoor ze soms naast een vrouw een vriend hebben met een echte piemel, of soms ook een hulpmiddel gebruiken. In dat geval hoeft er geen sprake te zijn van een liefdesrelatie met een andere man. De man in kwestie geniet dan graag van zijn hele piemel en prostaat, waarbij nu eenmaal iets als een andere piemel noodzakelijk is.

Poppers worden gesnoven. Er is al heel lang discussie over poppers nu een drug is of een geneesmiddel of gewoon vrij gebruikt zou mogen worden. Het is een vrij onschuldige stof die bij inhaleren de bloedvaten vernauwt waardoor het gevoel van geil zijn kortstondig verhevigt. Ook verslappen de spieren, ook de bekkenbodemspier. Het maakt het gemakkelijker om je piemel helemaal aan iemand anders over te leveren. Poppers kunnen wel blaartjes veroorzaken en bleekvlekken in kleding. De mogen enkel gesnoven worden.

Viagra en andere middelen helpen om een erectie langer te laten duren. Ook is het ermee mogelijk om na het klaarkomen een piemel mee stijf te laten blijven. Als je een niet te zware afknapper hebt dan hoef je hem niet opnieuw stijf te maken om nogeens klaar te komen. Geiler word je er niet van. Het is wel leuk als je vooral dol bent op je piemel als hij stijf is. Middelen als viagra zijn ook een hulpmiddel om een voorhuid ruimer te maken of een eikel wat groter te laten groeien, omdat een piemel veel langer stijf blijft. Een normale piemel kan rustig en paar uur stijf blijven. Duurt het langer, dan kan het zeer gaan doen.

Er zijn allerlei middeltjes die effect op de piemel hebben. Doorgaans zijn die effecten maar klein. Ook zijn er voedingsmiddelen die goed zijn voor de piemelgezondheid. Zoals selderie of oesters. Eieren zijn goed omdat die cholesterol bevatten. Van cholesterol maken ballen weer testosteron. Voeding die zink bevat zoals pompoenpitten of cacao maar ook rundvlees, zijn goed voor de spermaproductie.

In het algemeen wordt vrij luchtig gedaan over specifieke piemel en spermadiëten. Terwijl een man die bewust zijn piemel gezond houdt en regelmatig klaar komt lichamelijk en geestelijk beter functioneert. Ondanks dat een prostaat niet gespoten sperma afbreekt en ververst, is het veel gezonder om dat te voorkomen.

Om de achterkant van de piemel te bereiken via de kont worden dildos gebruikt. Ze zijn ook erg handig om de juiste gevoelige plekjes van binnen te vinden. Zowel van buiten als van binnen zijn er geen twee piemels exact het zelfde.

Vibrators hebben doorgaans minder effect behalve op extra gevoelige plekken zoals het frenulum zolang dat niet opgerekt of weg is.

Soms worden klemmen op de tepels gezet. Dit geeft een sensatie die van binnenuit de piemel lijkt te komen. Daarnaast is er allerlei speelgoed om vast te binden. Zodat iemand zelf niet aan zijn eigen piemel kan komen en een ander de kans krijgt ongestoord die piemel goed te leren kennen.

Tot slot bestaan er ook apparaten die met electriciteit werken, zoals die ook bestaan om spieren te trainen of pijnen te bestrijden. Op zich is het prima mogelijk om een piemel op deze manier klaar te laten komen. Er bestaat zelfs apparatuur die via internet bediend kan worden, zodat je iemand op afstand kunt laten klaarkomen. Het kan gevaarlijk zijn voor de hartspier. Ook kan door te veel stroom een zenuw ongevoelig worden. Herstel van zenuwen kan erg lang duren. Het blijft echter voorlopig de enige manier om met een piemel aan de andere kant van de wereld te kunnen spelen.

Hoe de piemel van nu precies aan zijn uiteindelijke vorm gekomen is, is moeilijk te achterhalen. Op IJsland staat een piemel museum (https://en.wikipedia.org/wiki/Icelandic_Phallological_Museum). Hier blijkt dat vergeleken met andere diersoorten, er een ruime variëteit is bij dieren in verschillende soorten piemels.

Omdat een mannenpiemel ook al geen botten bevat, valt er weinig door archeologen op te graven en blijft het gissen waarom de mensenpiemel er nou precies zo uitziet als hij eruit ziet. Het hele apparaat zou bij voorbeeld in principe ook uitstekend zonder eikel kunnen werken. Eén speculatie is dat de eikel zijn vorm heeft om als flessenlikker te dienen. Om het sperma van een voorganger uit een vrouw te verwijderen. Het verklaart echter niets over de specifieke gevoeligheid van een eikel. Of de overgevoeligheid die met name in een eikel kan optreden. Het speciale gevoel dat een goed afgestelde eikel geeft, is blijkbaar erg belangrijk.

Hoe wij precies aan ons specifiek model piemel zijn gekomen blijft grotendeels een raadsel. Wel wordt hij mooier naarmate je er meer van weet. Ook er vaker naar kijken of ook aanraken wanneer sexualiteit helemaal niet aan de orde is maakt de piemel zoals wij die hebben mooier.

Wie, om wat voor reden ook, maar niet aan piemels kan wennen, kan doorklikken naar onze help pagina: De Piemelgallery Hier kunnen rustig piemels bekeken worden, alsmede de mannen waar ze aan vast zitten. Wie gewend is aan de man met zijn piemel, en de piemel met zijn man, vindt een geklede man pas echt sexy. Zelfs als piemels niet in de sexuele voorkeur van de kijker voorkomen. Als er nu iets, door de geschiedenis heen, volkomen onschuldig is, dan is het de piemel zelf wel. Een reden ook waarom in de kunst mannen vooral met een lief piemeltje geschilderd worden.

In het Chinese keizerrijk werd de keizer onsterfelijk geacht. Deze onsterfelijkheid nam af als de keizer sperma verloor. Om een nieuwe onsterfelijke keizer te verwekken. Maar ook tijdens alle vermaak met concubines. De praktijk om klaar te komen zonder sperma te spuiten was al interessant voor menig keizer. Al zal dat niet geheel gezond voor de keizerlijke prostaat zijn geweest.

Een andere manier om de onsterfelijkheid terug “op te laden” was om minstens zoveel sperma tot zich te nemen als verloren was. Daarom hadden keizers ook concubines met piemels. Mannen dus. In heel het Chinese keizerrijk was dit overigens totaal geen thema. Definities als homo- of heterosexueel bestonden eenvoudig niet. Als het al bleek uit de vele geschiedenisboeken van de oudste en langst durende geciviliseerde cultuur die we kennen, dan kwam het ter sprake als twee mannen van erg groot verschillende sociale klasse iets met elkaar hadden gedaan. Ook de keizer zelf haalde zijn verse sperma niet van het platteland. Het moest wel sperma van adel zijn. Alhoewel juist het Chinees communisme erg beinvloed is geweest door het Victoriaanse Westen en de principes van het celibaat van de Katholieke priesters alsmede de veronderstelling dat zowel Adam als Jezus weliswaar een piemel hadden maar er niets anders mee deden dan plassen, is er in het vroeg communisme ook in China een Westersachtige vervolging van homo’s geweest. In het moderne China is dit opnieuw geen thema, omdat het nooit een thema is geweest in die cultuur. Wat er wél een thema is, is algemeen fatsoen in het openbaar. Het lezen van een site als deze is voor weinig Chinezen schokkend. Het voorlezen op het dorpsplein is iets heel anders.

In Japan wordt jaarlijks een openlijk piemelfeest gevierd. Het heet Kanama Matsuri. Er zijn tempels met enorme piemels erin (door preutse westeringen phallus symbolen genoemd). Begin april worden deze piemels, hoe groter hoe beter, in processie rondgedragen. Er is geen oud vrouwtje dat daar een hartaanval van krijgt. Er is geen kind dat geschokt is of last van bedplassen krijgt. Het vooral wegstoppen van piemels, dat in het Westen zo belangrijk blijft, gebeurt daar juist andersom. De schoonheid van de piemel wordt getoond. Met name in de Japanse cultuur wordt de aanblik van een piemel, natuurlijk met de eikel bloot, niet als schunnig gezien. Het tonen van schaamhaar is dat juist weer wel.

In heel Azië is het algemeen schoonheids ideaal niet een extreme man, of een extreme vrouw. Het ligt meer in het midden. Het mooist is iemand waarvan op het eerste oog niet goed te zien is of het nu een man of een vrouw is.

Landen als India zijn dan weer wel sterk beinvloed door oude Engelse waarden en normen. Terwijl boeken als de Kamasutra (alle leuke sexstandjes in één boek), tempels gewijd aan sex en de lingam(=piemel) en Tantrische sex er juist weer hun oorsprong vinden. Veel hogere piemel wetenschap komt uit India.

Nog iets meer naar het westen, in de Arabisch/Islamitische wereld is er een enorme scheiding van sexen. Waardoor er voor mannen niet veel anders te kiezen is dan andere mannen. Of trouwen. Hoewel bekend is dat er diverse mannenharems hebben bestaan, en het met elkaar spelen soms hoog gecultiveerd was en is, is de algemene teneur dat het verboden is en niet mag bestaan. Het penetreren van een man is daarbij de grootste schande en een man die dat prettig vindt, of zelfs het liefste doet is in het algemeen iets waar de cultuur niet mee om kan gaan. Het maakt arabieren desalniettemin niet minder menselijk. Enkel de oplossingen kunnen nogal bizar zijn.

Ten tijde van de Romeinen en Grieken zijn er lange tijden van grote piemelvrijheid geweest. Olypische spelen werden naakt gedaan. Wel was het daar soms juist in tegenstelling tot Japan, niet netjes om een eikel te tonen. Sporters met een al prettig ruime voorhuid bonden dan de voorhuid dicht met een touwtje, voordat men ging discuswerpen of speerwerpen. Een dun lijntje wat tot naar het heden doorloopt is dat in het moderne Westen sporters gekleed gaan. Maar men wel altijd aan het einde gezamenlijk naakt doucht of in bad gaat.

In de Romeinse tijd waren sexuele voorkeuren ook heel anders. Deels vergelijkbaar met het Chinese keizerrijk. Romeinen konden getrouwd zijn met een vrouw, er kinderen mee hebben maar tegelijkertijd ook een relatie met een meestal jongere man hebben. Die laatste relatievorm stond vaak in hoger aanzien dan de relatie met een vrouw. Maar beide relaties wisten elkaar niet uit. Ze bestoneden eenvoudig tegelijkertijd en zonder problemen. Slechts in veel latere tijden van epidemiën, waarbij dus ook alle soorten van sexuele contacten tot het minimum beperkt moesten worden, zijn deze situaties verboden geweest. Verder was het volslagen normaal dat een Romein een jongere man bij zich nam om eerst alle fijne kneepjes te leren. Op alle gebieden en ook op piemelgebied. Om daarna zijn eigen leven te beginnen, een vrouw te zoeken voor nageslacht, en ook weer een jongere knaap bij zich te nemen.

Het zelfde gebeurde bij de Grieken. Waarbij vooral de mannen met een relatie als zeer goede soldaten bekend stonden die samen letterlijk door het vuur gingen voor elkaar.

Bij de oud Egyptenaren is niet geheel duidelijk hoe er met piemels omgegaan werd. De piemel speelde wel een hele belangrijke rol bij het mummificeren van hooggeplaatsten. In het ritueel werd een kunstmatige stijve piemel op de mummie geplaatst.

Andersom is beschreven hoe ooit een farao van een oorlog terug kwam met alle afgesneden piemels van de vijand, opgestapeld in wagens. Over hoe de oud Egyptenaren verder gewoon in hun vrije tijd omgingen met piemels is weinig bekend. Verondersteld kan worden dat dus ook onderscheid naar sexuele voorkeur geen rol van betekenis speelde.

In tegenstelling tot de Grieken en de Romeinen, die in de kunst het liefst een klein lief piemeltje afbeeldden, hadden de oud Egyptenaren juist eerder de voorkeur voor een stevige stijve piemel. Daardoor is wel goed te zien dat er door de eeuwen heen aan het model piemel niets veranderd is.

In de Europese wereld viel men terug naar de middeleeuwen, terwijl de arbische buren juist een culturele opleving meemaakten. Daardoor werd veel in het religieuze getrokken. Waarbij men zelf de eigen schriften niet meer goed kon lezen en interpreteren. Toen de vrije wetenschap eindelijk doorbrak, was veel kennis verloren gegaan. Zoals het maken van antibiotica zoals de oud Egyptenaren al wisten. Er waren al vele plagen geweest. Met de groei en iets meer vrijheden braken ook sexueel overdraagbare plagen uit, zoals syfilis. Een streng victoriaanse tijd volgde. Met veel afstand houden. En alles wat met piemels te maken had werd als extreem vies gedefinieerd. De groei van de wetenschap heeft daarna veel bijgeloof en onzin ontkracht. Behalve over piemels. Daar bleef men liever keurig en afstandelijk over “penissen” of “phallussen” spreken. Iets wat we liever niet willen zien of verder benoemen.

Een lastige vraag voor de christelijke wereld is dat de schepper de eerste mens in zijn evenbeeld schiep. De man Adam. Waar men geen raad mee weet is de vraag of Adam dan ook een piemel had en zich dus ook elke dag prettig aftrok, zoals elke man. Want dan zou zijn schepper dat ook dagelijks moeten doen. Uiteindelijk verveelde dezelfde Adam zich en werd de eerste vrouw gemaakt. Naast vele aspecten die een vrouw heeft, is er dan ook een kenmerkende: ze heeft iets waar een piemel in kan. Van achter past die touwens ook. Maar dat heeft Adam ook. En dan komt de vraag ook nog of de schepper en Adam wellicht het af en toe ook prettig samen deden. Uiteindelijk gaat er wat mis en worden beiden het paradijs uit gezet. Ze moeten zich voortaan “bedekken”. Daaruit blijkt dan eens te meer hoe het klopt. Want als er niets zat dan viel er ook niets te bedekken. Er is geen logischer verklaring dan dat het was omdat het het meest paradijselijke plekje van het lichaam betreft.

Later komt dan Jezus, ook al in het evenbeeld van de schepper. Dus man en dus piemel. Hij heeft allemaal vrienden. Een een vriendin. Lees nu eens terug hierboven wat in het Chinese keizerrijk, bij de Grieken en bij de Romeinen al de normaalste zaak van de wereld was. Het probleem in west europa is dat al sinds de middeleeuwen die kennis weggevallen was. Er een heel verwrongen beeld wordt geschapen wat nooit de bedoeling van die zelfde schepping geweest kan zijn. Priesters, die in celibaat moeten leven. Maar in werkelijkheid grote piemeldeskundigen blijken te zijn. Die dan echter helaas door die gespleten denkwijze relatief veel ook in misbruiksituaties belanden of daar een heimelijke voorkeur voor ontwikkelen. Het piemeltje van Adam is overigens al eeuwen geleden heel mooi geschilderd door Michelangelo in het Vaticaan. Het antwoord op de moeilijkste vraag is er dus al lang.

Na een paar zware wereldoorlogen brak in de jaren ’60 en ’70 een korte opleving uit in vrijheid, emancipatie en sexualiteit. Wat ook zijn weerslag had in de kunst en de muziek.

Een belangrijke uitvinding was de anticonceptie pil. Waardoor het zwangerschapsrisico uit het spel viel. Tegelijk werd de macht van de kerken en religies enorm veel kleiner.

Dit alles hield echter vooral verband met de economische opleving van die tijd. De betekenis voor de algemene cultuur van de jaren ’60 en ’70 wordt nog wel eens overschat. Wat ook bleek met de in die tijd gepropageerde idealen. De oude victoriaanse principes bleken dieper te zitten dan gedacht.

De huidige tijd wordt vooral beinvloed door de Amerikaanse sociale media. Piemels uit de USA zijn preuts. Zuid Amerikaanse piemels hebben het al veel leuker. Door de Spaanse invloeden is de Zuid Amerikaanse piemel veel vrijer en moderner. Het klassiek Romeinse leven zit er nog altijd in, zoals het ook in Spanje zelf altijd heeft overleefd.

De Verenigde staten zijn een land dat vooral opvalt door enerzijds een kinderlijke preutsheid. Terwijl het anderzijds de al sinds lange tijd grootste producent van porno is in de wereld. Mensen gebruiken over heel de wereld steeds meer sociale media. En worden naar de kinderachtig preutse Amerikaanse wereld toe gecorrigeerd. Niet enkel als ze bijvoorbeeld het zouden durven om hun eigen piemel te delen via dat medium. Maar ook met om het even welk kunstwerk. De nog veel te jonge Amerikaanse cultuur is niet in staat om onderscheid te maken tussen een mooie piemel en een ordinaire. Westerse en andere landen wordt indirect opgedrongen om soortgelijk te gaan denken.

De piemel blijft het dus tot op heden moeilijk hebben. Beschuldigd van vele ziektes door de eeuwen heen. En nog steeds neergezet als iets waar je je vooral voor moet schamen en best wel schuldig over mag voelen. Deze krampachtigheid treft men wonderlijk genoeg zelfs aan tot in naturisten parken waar men juist het tegenovergestelde tracht te bereiken. Ze hebben doorgaans hele strenge huisregels waarbij men vooral stug moet blijven volhouden dat men niets gezien heeft, ondanks dat alles zichtbaar is. Een eenvoudig compliment maken dat een man een leuke, mooie of interessante piemel heeft is iets wat vrijwel iedereen raar vindt. Terwijl mooie lippen, of leuk kapsel de doodnormaalste zaak zijn om te zeggen. Zou iemand het eerste regelmatig doen op een naturistenclub dan wordt men er waarschijnlijk zelfs uitgezet.

Een leuke ontwikkeling is juist weer dat het uitwisselen van piemelfoto’s meer en meer gewoon aan het worden is. Via allerhande chatkanalen zijn vooral jongere mannen veel meer gewend om even te tonen wat er precies in hun slip zit. Ook foto’s waar zowel piemel als gezicht op te zien zijn, worden steeds minder een probleem. De noodzaak om de piemel liefst tot in het diepst van de donkere nacht te blijven verstoppen is dus ook aan het veranderen. En dit is zeker positief. Zeer veel jonge mannen en mannen van middelbare leeftijd hebben tegenwoordig in hun telefoon wel ergens een paar snel gemaakte foto’s van hun piemel paraat om die als het nodig is of gevraagd wordt, even snel te laten zien. Ook het vragen naar zulke foto’s is meer en meer geaccepteerd en normaal aan het worden.

Zoek op internet naar “Gezichten” en je vindt informatie over makeup, verzorgingsproducten en haarstijlen. Zoek op internet naar informatie over piemels en het meeste gaat over ziektes. Terwijl er in het gezicht net zo goed ziektes kunnen ontstaan. Een mond bevat veel meer bacteriën dan een piemel. Maar we zoenen er vrolijk op los met iedereen.

Er zijn natuurlijk wel ziektes die specifiek of hoofdzakelijk via de piemel of via sperma kunnen worden doorgegeven. Maar via het hoofd net zo goed. Zo worden griep en verkoudheid, maar ook virussen als corona, door het hoofd verspreid.

De piemel, waar we doorgaans dagelijks gebruik van maken en mee genieten, wordt ten onrechte afgeschilderd als vies en gevaarlijk om ziektes op te lopen. Daarbij is de wetenschap incompleet als het over de piemel gaat. Ook die lijkt zich enkel te hebben verdiept in ziektes, voortplanting en plassen.

Een volwassen mensenlijf bevat ongeveer 300 triljard microben. Dat is tien keer zoveel als het aantal lichaamscellen en ongeveer anderhalve kilo van het lichaams gewicht. De nieren filteren alles uit, waardoor er geen bacillen voorkomen in de urine. Wel bevat dat natuurlijk voedingsstoffen voor sommige microben. Het doorlopend plassen door de piemel is juist om deze schoon te houden.

Een dagelijks fris gewassen piemel is daarom schoner dan een mond of neus. De laatste wordt vanbinnen zelfs nooit gewassen.

Helaas wordt zelfs enkel de aanblik van een doodnormale piemel nog vaak als “vies” gecategoriseerd.

In heilige boeken speelt de piemel een belangrijke rol. Wat veel boeken met elkaar gemeen hebben is dat iemand die absolute verlichting wil bereiken, van zijn piemel af moet blijven. Voor het bereiken van de allerhoogste verlichting zet het spelen met de piemel mentaal juist alles weer op nul, wat de belangrijkste functie van een piemel nu eenmaal is. Het is een onmenselijke opgave.

Verder wordt in diverse boeken opgeroepen om piemels te besnijden. Liefst zo jong mogelijk al. Het al zo jong laten mishandelen door liefhebbende ouders heeft nut als er later oorlog gevoerd moet worden. Het maakt agressiever naar elke vermeende vijand.

Tot op de dag van vandaag doet menig modern arts mee aan deze praktijk. Zogenaamd omdat het toch geen schade kan, of omdat het eenvoudig hygiënischer is. Terwijl het primitieve medicijnmanpraktijken zijn. Zeker bij zulke jong minderjarigen.

Elke piemel heeft zo zijn eigen verstand. Dat bepaalt hoe die piemel reageert. Wat de voorkeuren zijn van die piemel.

Dat verstand zit dicht bij de piemel. Beneden.

Mannen krijgen dan weer de opgave om het gedrag van hun piemel te verklaren. Wat ze niet altijd kunnen. Piemels, op hun beurt, worden daardoor doorgaans als volslagen dom behandeld.

Ook het hele mechanisme van eerst geil worden, en daarna afknappen en interesse verliezen kan erg verwarrend zijn. Ook voor mannen zelf. Ook dat draagt bij om piemels helemaal weg te zetten als iets dat niet goed weet wat het wil.

Er bestaan veel worden die het bestaan van een piemel ofwel koude theorie maken, of regelrechte scheldwoorden zijn. Om een leuk woord voor een piemel te vinden is in vele talen een moeilijke taak. Ook bij het maken van deze site was het niet gemakkelijk om het juiste piemelvriendelijke woord te vinden.

Een dokterswoord als “penis” of “geslachtsdeel” zijn te belachelijk voor woorden voor een van de leukste en interessantste delen van het lichaam.

De vele piemel en ballenscheldwooden, die in vele talen te vinden zijn, komen voort uit dat mannen vaak zelf maar ten dele hun eigen piemel begrijpen. Ook het zichzelf aftrekken, een van de aardigste bedoelingen van een piemel, en wat vrijwel alle mannen het meeste doen in hun leven, is iets dat bespottelijk wordt gemaakt door onbegrip.

De hoop en intentie van deze pagina’s is dat mannen onderling eens wat opener praten over hun lekkerste stukje. En wetenschappers eens wat meer gedegen onderzoek doen zodat er een nieuw soort dokter komt die alles weet van plezier hebben van je piemel, hoe dat werkt, en hoe daar dingen aan verbeterd kunnen worden als iets niet helemaal lekker gaat.

Door de vele piemelonbekendheden en piemelangsten is het nog steeds nodig dat wij zaken als voorkeuren definiëren. Deze termen zijn momenteel overigens aan het verschuiven of zelfs aan het verdwijnen.

De term heterosexueel, net als homosexueel zijn rond 1869 bedacht. Heterosexueel was destijds meer de term voor iemand die “oversexed” was. Te veel met sex bezig. Let op het jaartal, ziekten als syfilis tierden en er waren nog geen antibiotica. Victoriaanse pricipes waren nodig en sexualiteit werd beter tot het hoogst noodzakelijke beperkt. Evenwel betekent heterosexueel van oorsprong niet een voorkeur voor de andere sexe, maar meer de drang om elke keer het met een vrouw willen doen terwijl aftrekken veel beter was voor de algehele volksgezondheid.

Homosexualiteit is ook een relatief moderne term, net als bisexualiteit. Binnen de homosexuele wereld zijn daarnaast slechts de laatste 20 jaar woorden als “bottom” of “top”, ook wel “actief” of “passief” populair geworden.

Er zijn ook definites die nooit gebruikt worden. Zo zou men gerust vrijwel elke man een auto-homosexueel kunnen noemen. Hij begint in zijn leven al enkel met zichzelf. Kan er op dat moment zeker geen genoeg van krijgen. En gaat er ook de rest van zijn leven vrolijk mee door.

In de tijd waarin we nu leven zijn alle hokjes weer langzaam aan het vervagen en aan het verdwijnen.

Het is de piemel die de voorkeur bepaalt. Dat hele mechnisme zit van onder. Naar gelang wat de piemel aantrekkelijk vindt, gaan de rest van lichaam en geest als vanzelf mee. Het hoeft zelfs niet een ander mens te betreffen. Als een piemel porno leuk vindt, dan is dat ook een sexuele voorkeur. Als een piemel vrijwel nergens op reageert, wat ook voorkomt, dan is dat ook een voorkeur, net als alle andere.

Wat de piemel bedenkt en waar de piemel op reageert, probeert later het verstand te verklaren. En te rijmen. Er valt veel te rijmen, omdat het verstand weer een vrouwelijke- of mannelijke aanleg kan hebben. Of ergens er tussenin is.

Naast voorkeur bestaat ook afkeur. Deze ontstaat volledig in het verstand. Het kan door opvoeding komen, bijvoorbeeld als deze erg religieus is geweest. Maar ook mannen met een echt overwinners instinct kunnen gemeende afkeer krijgen als twee andere mannen iets samen doen. Terwijl ze met hem moeten vechten zodat hij die ene vrouw kan bewijzen dat hij de sterkste is. Jaloezie en angst spelen ook een rol. Zoals bij afkeur van vreemdgaan. Afkeur van mensen die het het liefst met iedereen doen hangt weer samen met zorgen om de volksgezondheid en epidemiën.

Door het vele moeten verklaren en moeten rijmen van de werkelijkheid hebben mannen hun piemel hard nodig. Want daarmee kan het hele proces weer even gereset worden. Een complex verstand, zoals een mens heeft, kan niet zonder een reset mechanisme. En daar is een piemel voor. Er is ook niet, zoals bij vele diersoorten een bepaalde “paartijd”. Een man heeft zijn piemel en zijn orgasme elke dag nodig.

Uiteindelijk zijn er drie belangrijke onderdelen aan een lichaam.
De sexuele voorkeuren die voortkomen van onder uit de rug. Of er aan de voorkant bij geboorte een piemel is gegroeid of niet. En de sexe aanleg van het verstand boven.

Als alles fijn bij elkaar past is dat prettig leven. Mits de voorkeuren anderen geen geweld aandoen.

Het is echter niet altijd het geval. Wat in het algemeen wordt uitgelegd als “in het verkeerde lichaam geboren”.

Met name de Westerse wereld is nog erg ingesteld op man-vrouw denken. In tegenstelling tot Aziatische culturen is het belanrijk dat duidelijk zichtbaar is of men A. Man is, of B. Vrouw.

Momenteel begint men zich steeds meer af te vragen in het Westen wat eigenlijk het nut is om dat zo uitdrukkelijk te moeten weten.

Het genderverhaal is slechts een herontdekking van verloren gegane wetenschap. Zo zijn vele talen gebaseerd op woorden die een geslacht hebben. De “gender” speelde al veel langer in de geschiedenis een rol. Het is iets anders dan de “sexe” (piemel of geen piemel) of de voorkeur (wat vindt die piemel leuk).

Met name in de vele talen waar alle woorden een geslacht hebben, is het een interessante vraag hoe die woorden ooit aan hun geslacht gekomen zijn. Het wordt nog leuker als men naar bijvoorbeeld Spaans kijkt. Het is “la polla” en “el chocho”. De Spaanse piemel is dus vrouwelijk, en de Spaanse kut is mannelijk. Als een Spanjaard over zijn piemel praat zegt hij “ella”. Haar. Het woord asbak is dan weer mannelijk in het Spaans: “el cenicero”.