Op jonge leeftijd is de voorhuid nog verkleefd met de eikel. Ook later heeft de voorhuid een belangrijke beschermfunctie. Op een bepaalde leeftijd, wat per individu wisselt, hoort een jongen zelf voorzichtig zijn eikel te ontdekken. Bij jongens waar dat zeer doet, kan een warm bad wonderen doen omdat de specifieke overgevoeligheid dan plotseling weg is. Eens goed bekijken hoe het allemaal van binnen zit kan. En ook aanraken is ineens geen probleem meer.

Een voorhuid kan in aanvang ook wat nauw zijn, wat tot zwellingen kan leiden. Ook dat kan met regelmatig warm baden en veel terugtrekken opgelost worden. Voor jonge knullen is een bad veel beter dan een douche. Het is veel piemelvriendelijker.

De voorhuid is een regelmechanisme om de gevoeligheid van de piemel te kunnen instellen. Een overgevoelige piemel kan minder gevoelig worden gemaakt door langduriger de eikel bloot te houden. Er vormt zich dan een extra huidlaagje dat zelfs een dagje eruit ziet alsof de eikel vervelt. Daarna voelt hij veel zachter en vilterig aan. Andersom wordt de piemel juiste weer meer gevoelig door consequent het vel er overheen te houden. Het huidlaagje verdwijnt dan ook weer vanzelf.

Tot slot is de voorhuid een richtmechanisme bij het plassen. Plassen uit een blote eikel kan natuurlijk ook, sommige mannen doen dat probleemloos en liever. Door de vorm van de eikel kan de straal zich echter ook splitsen en werkelijk alle richtingen uit gaan. Om er dan toch weer een nette staal van te maken is de voorhuid over de eikel doen een ideaal middel.

Er is wel een truukje om ook met een blote eikel in een rechte straal te plassen. Door zacht in de eikel te knijpen met de wijsvinger op het frenulum is vaak van meerdere stralen weer één rechte te maken.

De binnenkant van de voorhuid is vrijwel net zo gevoelig als de eikel. De gevoelssensatie is iets anders. Het bereiken van een orgasme gaat het snelst door enkel met de voorhuid te spelen, zeker waar die van achter bijeen komt in het toompje of frenulum.

Bij een goed volgroeide piemel komt bij het hard worden de eikel vanzelf uit de de voorhuid:

De voorhuid bedekt in de ideaalste situatie vrijwel de hele schacht van piemel, zonder vernauwing. Op deze wijze wordt die piemel dan van het puntje van de eikel tot bijna aan de buik gevoelig voor aangename prikkels.

Hieronder is goed te zien hoe de voorhuid van een onbesneden (!!!) piemel uiteindelijk teruggetrokken moet kunnen worden:

Ook hier is goed te zien hoe het vel dat in rust enkel de eikel bedekt, vrijwel helemaal naar achteren gehaald kan worden om de schacht van de piemel te bedekken. Zonder dat er nog iets van vel achter de eikelrand ophoopt. En zonder dat de eikel nog door het toompje naar beneden wordt getrokken.

Vooral in sommige Aziatische culturen is het de gewoonte om al voor de puberteit de voorhuid permanent teruggetrokken te houden. Het wordt in openbare baden slordig of zelfs onfris gevonden als een voorhuid niet naar achteren zit. Met name Japan is hierom bekend. Doordat jongens daar al voordat de piemel groter groeit beginnen met permanent terug te trekken, groeit tijdens de puberteit de voorhuid niet zo groot uit als bij piemels uit culturen waar dit niet gebruikelijk is. Vaak zien Japanse piemels eruit alsof ze besneden zijn, terwijl zulke piemels nog een volledige voorhuid hebben. Met alle functies als boven beschreven. Er is geen enkel lelijk lidteken op te zien. Wel hebben Japanse jonge mannen hierdoor minder vaak last van een te gevoelige eikel.

Voor wie niet voor de puberteit begonnen is met langdurig teruggetrokken houden kan het lastiger zijn. De voorhuid heeft dan de neiging om steeds weer naar voren te glijden. Daarbij spelen drie factoren een rol. De vernauwing aan het puntje duwt de voorhuid terug over de eikel. Het toompje of frenulum trekt de voorhuid terug over de eikel. En als de eikel weinig eikelrand heeft dan houdt deze de teruggetrokken huid niet op zijn plaats. Zodra het wel lukt groeit de eikel wat groter en breder, ongeacht de leeftijd. De tegendruk van de voorhuid, die als een elastiek werkt, valt dan weg. De eikel kan dan naar zijn normale vorm doorgroeien.

Het toomje of frenulum knoopt aan de achterkant de voorhuid vast aan de eikel. Daardoor komen er ook op die plek veel gevoelszenuwen samen.
Het frenulum verhindert het vrij bewegen van de voorhuid. En kan soms zo kort zijn dat de eikel mee naar beneden getrokken kan worden.

;

Het is minimaal de bedoeling dat over tijd dit frenulum oprekt. Het is zelfs zo dun dat het best mag breken. De onderliggende gevoelszenuwen verspreiden zich dan enkel over een iets groter gebied. Het geeft de eikel dan veel meer ruimte en maakt het beter mogelijk dat bij hard worden de eikel vanzelf naar buiten komt. Ook kan de voorhuid veel verder en aangenamer naar achteren worden getrokken.

Het oprekken helpt ook bij piemels waarbij de voorhuid te nauw is en te strak om de eikel zit. Juist dat deel van de huid moet na verloop van tijd de zelfde omtrek als de huid om de piemel zelf kunnen aannemen. Geforceerd weghalen van dat voorhuidknoopje kan ook. Het is een nog minder ingrijpende handeling dan het maken van een gaatje in een oorlel voor oorbellen. Het zelfde gaatje moet dan geprikt dwars door het toompje, vanaf de plek waar men die los wil hebben. Als het toompje word uitgerekt is de plek goed te kiezen. Vervolgens wordt er een dunne draad doorheen geleid waar een flink stevige knoop gelegd wordt. Pijnlijk of bloederig is dat niet. De piemel blijft gewoon inzetbaar om af te trekken of andere sex. Na een week valt het knoopje er vanzelf uit. En zowel eikel als voorhuid zijn vooraltijd bevrijd. Vaak blijven er twee kleine bultjes over die vanzelf weg trekken na enige tijd. Op het eind is het zeer moeilijk te zien waar de boel vroeger aan elkaar zat.

Er zijn diverse culturen die uit gewoonte of geloofsovertuiging vaak snel na de geboorte beginnen met het wegsnijden van voorhuid bij kleine babies. Dat vraagt enig geweld. De voorhuid zit nog verkleefd, dus moet losgetrokken worden om hem weg te kunnen snijden. Soms gaat het mis en raakt een eikel beschadigd. Omdat de piemel nog zo klein is groeit later het lidteken, dat het snijden veroorzaakt, mee. De eikel is nog hypergevoelig op die leeftijd want die is gemaakt om pas veel later naar buiten te komen. Op zo jonge leeftijd heeft eikelgevoel niet enkel geen nut maar is veel te intens. Alhoewel dit met een paar dagen wel betert, is het op die leeftijd een zware en rare ingreep. Zeker als het nog gepaard gaat met feestelijke activiteiten en kadootjes geven. Het doet zeer en geeft de indruk dat de omgeving de kleine van iets ergs heeft bespaard. Het leidt niet zelden op latere leeftijd tot overdreven preutsheid. Ook over de sexualiteit van vrouwen. Religieus fanatisme komt er ook veel vaker uit voort. Niet elke te jong besneden man is in staat zich met zijn lot te verzoenen en overtuigt zich er soms dan van dat het kwaad van buiten gekomen moet zijn.

Waarvoor de voorhuid allemaal bedoeld is, is hierboven beschreven. Er zijn redenen om een eikel bloot te willen hebben, zelfs permanent. Zomaar onoverdacht wegsnijden is een merkwaardige gewoonte. Het is bijna als het lekkerste stukje van een biefstuk weggooien.

Van piemels hoor je af te blijven tot de bezitter van die piemel je zelf een uitnodiging stuurt. Doorgaans gebeurt dat pas nadat die bezitter zijn piemel eerst zelf uitvoerig verkend heeft en getest in alle sexuele functies en mentale aspecten voor hemzelf.

Op latere leeftijd kan het eventueel in uitzonderlijke gevallen nuttig zijn om een stukje voorhuid er tussenuit te halen. Zowel in medische gevallen als in praktische gevallen. Bijvoorbeeld wanneer het niet lukt om een voorhuid op een prettige manier naar achteren te houden.

Hierboven is te zien hoe een piemel stijf wordt. En daarna weer slap.
Door het versneld afspelen is ook goed te zien hoe de spieren in de balzak mee reageren.

Het bewustzijn speelt hierin geen leidende rol. Het kan gebeuren door actief aan iets te denken. Of door aanraking. Maar het kan ook zonder directe aanleiding gebeuren.

Het stijf worden is dus niet altijd een bewijs dat iemand aantrekkelijk gevonden wordt. Maar als het gebeurt, lastig te verbergen.

Als een man slaapt wordt zijn piemel geregeld stijf. Het is dan zelden het geval dat hij dan over sex droomt. Het gebeurt gewoon automatisch.

Op jonge leeftijd komen veel natte dromen voor. Ook in dat geval wordt er vaak niet over sex gedroomd. Het gebeurt vanzelf. Het piemel systeem is enkel aan het oefenen. Het initiatief komt van achter uit de onderrug.

Door het sterke gevoel van orgasme wordt hij er doorgaans wel wakker van. Later wordt de piemel enkel nog hard gedurende de slaap. Om hem in vorm te houden voor waar hij voor bedoeld is.

Een man wordt normal wakker met een stijve piemel. Het is zelfs het signaal om op te staan. Vaak wordt nog gedacht dat de piemel stijf wordt omdat de man moet plassen. Dit is onzin.

Plassen met een stijve piemel is erg moeilijk. De blaas sluit automatisch juist af omdat er mogelijk een orgasme kan komen. Daarnaast kan bij het opstaan juist de prostaat wat gezwollen zijn, wat het extra moeilijk maakt om te plassen. Juist die prostaat bevindt zich tussen de blaas en de piemel.

Bovenstaande video laat goed zien hoe moeilijk het is om met een stijve piemel te plassen. De man moet echt hard persen om het voor elkaar te krijgen. Het lukt ook steeds maar een klein beetje.

Vanuit de oertijd en al het gevaar in die tijd, is de ochtend wel een veilig moment voor sex (alle gevaarlijke dieren slapen dan). Maar ook een lastig moment voor een man, omdat hij heel de nacht heeft liggen slapen en de blaas vol is. Elke gezonde man met een gezonde piemel wordt wakker met een harde piemel. En elke man weet hoe lastig het dan kan zijn toch tussendoor nog te moeten plassen. Al zeker als het dan ook nog een goed moment is om sex te hebben. Met zichzelf of met een ander. Een man alleen trekt zichzelf soms eerst even af, zodat het plassen daarna gemakkelijker gaat.

Het is echter absoluut geen teken dat zijn piemel zo blij is met wie er naast hem ligt. Het gebeurt eenvoudig altijd. Bij elke man wordt eerst zijn piemel wakker. En dan hij pas. Hierover is nog vaak schaamte bij mannen. Terwijl het gewoon zijn zelfde piemel is. Maar dan stijf.

Een piemel wordt niet altijd stijf omdat iemand anders aantrekkelijk is. Het kan ook zomaar gebeuren. Een piemel hoeft niet stijf te zijn om ervan te genieten. Soms is een piemel stijf, maar een orgasme lukt maar niet. Of het orgasme komt juist veel te snel, en dan heeft hij ineens nergens meer zin in. Soms wordt een piemel slap terwijl de eigenaar iemand juist zo aantrekkelijk vindt. Een man heeft erg weinig controle over zijn piemel. Mannen in het algemeen hebben moeite hun eigen piemel uit te leggen.

Het is een heel leuk deel van zijn lichaam. Maar met een eigen wil.

De beste erectie heeft nog altijd de champignon. Als schimmel bijna onzichtbaar. Maar daarna de grootste piemel.

Misschien dat ze daarom ook op elkaar lijken.

Piemels worden gemeten met een lint. De lengte wordt gemeten van boven, vanaf het schaambeen tot aan het puntje van de eikel. Voorhuid telt niet mee.
De omtrek wordt gemeten door een meetlint om de piemel te doen.

De lengte hangt samen met de lichaamslengte, maar ook met de lengte van de vingers. Bij een kleinere piemel zitten alle gevoelszenuwen dichter bij elkaar. Bij een hele grote piemel zijn ze meer verspreid. Een te grote piemel kan best onhandig zijn. Voor het zicht wordt een grotere piemel aantrekkelijk gevonden. Een kleine is echter in het algemeen lekkerder.

Het is niet zo dat na de puberteit een piemel niet meer verandert in afmeting. De eikel kan groeien, zeker als deze vaker bloot is. Elke erectie helpt ook. Wie gemiddeld veel erecties heeft kan ook een klein beetje groeien in piemellengte en doorsnede. Andersom kunnen bij gebruik van anabolen, wat bodybuilders doen, ballen en piemel ook weer krimpen. Naarmate een voorhuid vaker achter de eikel zit, wordt deze wijder en rechter.

De gemiddelde lengte van een harde piemel wisselt per land en werelddeel.

Een mooie piemel is in verhouding met de lichaamslengte en lichaamsbouw. Slap zacht en lief, en hard, recht en stevig.

De gemiddelde Aziatische piemel is wat kleiner. De gemiddelde Afrikaanse en Zuid Amerikaanse piemel is groter. Mannen uit de Verenigde Staten hebben een iets kleinere piemel.

Er bestaan verschillende technieken om een piemel te vergoten. En ook rechter te maken. Het kost veel tijd. Omdat elke piemel dagelijks, en vooral ´s nachts hard en zacht wordt, en ook flink wordt gebruikt, is een piemel zo gemaakt dat hij toch altijd weer naar zijn originele afmetingen herstelt. Als met aftrekken een piemel groter zou worden dan zou elke man met een hele lange piemel oud worden.

Er bestaan echter technieken waarmee na langere tijd en consequent toepassen verschillende centimeters lengte toegevoegd kunnen worden. Een gemiddelde piemel kan op deze manier 2 tot 3 centimeter langer worden gemaakt. De bekendste techniek is de Yelq techniek. Dit werkt als elke sport oefening. Eerst opwarmen, dan massage oefeningen, en dan tot rust laten komen. Hieronder twee demonstratie oefeningen. Ze kunnen rustig geprobeerd worden, want van een enkele oefening kan vrijwel geen verschil in lengte verwacht worden.

Andere technieken om een piemel groter te maken gebeuren met mechanische hulpmiddelen.

Er zijn apparaten die een piemel oprekken. Deze techiek is al oud. Vroeger werd deze al gebruikt om een kromme piemel recht te krijgen. Met name om een penisbreuk te genezen. Een penisbreuk is een beschadigd zwellichaam waardoor een harde piemel ineens een hoek van 90 graden kan krijgen. Net als met de yelq techniek duurt het lang om met een strecher een permanent langere piemel te krijgen. Daarbij moet het apparaat dagelijks een half uur gezet worden. Het is niet echt comfortabel. Wel is het een handig apparaat om de typische banaan vorm uit een piemel te krijgen en hem mooi recht te maken.

Een ander apparaat is de pomp. De meeste pompen werken met lucht, maar er zijn er ook die met water werken. Het nadeel van pompen is dat ze niet enkel de binnenpiemel proberen op te rekken, maar dat ook het vel van de piemel in onderdruk wordt gebracht. Waardoor zwellingen en phimose (gezwollen voorhuid) veel voorkomen. Alhoewel dit weer snel verdwijnt omdat een piemel nu eenmaal gemaakt is om snel te herstellen, kan het pijnlijk zijn. Daarbij lijkt met het zwellen alsof het pompen veel resultaat heeft, waardoor mannen vaak te ver door gaan. In werkelijkheid is het resultaat gering en moet er, net als met de andere technieken al snel dagelijks een half jaar of nog veel langer getraind worden om echt een verschil van een centimeter lengte of meer te behalen.

Hiernaast een doorsnede van de huid. In een gezonde huid leven zeer veel goede bacteriën en schimmels. Samen verzorgen zij de afweer van de huid. Ook de huid van de piemel.

Gebruik je desinfecterende stoffen, zoals alcohol, dan kan de balans tussen bacteriën en schimmels verstoord raken. Er kan dan een schimmelonsteking (witte vlekken die jeuken) of een bacterie-onsteking (rode plekken die zeer doen) ontstaan. Ontsmettingsmiddelen zijn niet gezond voor een piemel. Stress of een griepje kunnen ook de balans verstoren.

Een oud en perfect middel om de natuurlijke balans in de piemelhuid te herstellen is appelazijn. Het kan een beetje prikken, maar een schimmelinfectie is er zo mee verdwenen.

Een ander natuurlijk middel is spuug. Zowel van jezelf als van een ander. In de mond komen zeer veel bacteriën voor, terwijl juist een mond heel snel geneest. In menselijk spuug zitten veel sterke enzymen die daarbij helpen. Het is niet voor niets dat een piemel zo mooi in een mond past. Naast lekker is het heel gezond om regelmatig te doen.

Een neusverkoudheid zit op een relatief klein plekje van het lichaam. Maar toch kan het het hele lichaam zich niet lekker laten voelen. Het zelfde is het geval met piemels. Als een piemel lekker gezond wordt gehouden voelt men zich beter. Het heeft in die zin niets met sexualiteit of vervullen van lusten te maken.

Achter de eikelrand zitten kleine kliertjes. Bij een normale piemel zit de huid over de eikel of tegen te eikel aan. De kliertjes produceren vergelijkbare stoffen als in de mond gebeurt om onstekingen te voorkomen.

Als een eikel lang in zijn vel zit, dan kan een typisch piemelluchtje ontstaan, dat wat naar vis ruikt. Daarnaast kunnen dode huidcellen een wit laagje gaan vormen. Men noemt dit smegma.

Om van alle kleurverschillen af te komen van een piemel, met name de eikel, is zonlicht de manier. Ook een eikel kan mooi bruin worden. Als een eikel nog nooit in de zon is geweest, begin voorzichtig want zonnebrand kan ook gebeuren op een eikel. Wie af en toe wat zon pakt op alles krijgt een mooi egaal gekleurde piemel die er aantrekkelijker uitziet.

De beste manier om een piemel fris te houden is water en zeep. Bij jonge piemels kan de zeep wel wat prikken aan de eikel, maar kwaad kan dit niet. Bij jonge piemels is enkel water ook genoeg. De natuur regelt alles verder zelf.

Een bad is beter voor een piemel dan een douche. De douche kan ook onprettig zijn op een eikel. Een bad is veel zachter voor een piemel.

Als een piemel flink gebruikt is dan kan een bad weldadig werken op een vermoeide piemel. Vergeet vooral niet dit met een ontblote eikel te doen. Wie klein behuisd is kan ook een teil gebruiken. Het water moet goed warm zijn zodat de circulatie op gang komt. Daarna niet te snel een slip aandoen maar eerst de piemel rustig laten ademen. De voorhuid kan wat opzwellen van een warm bad. Dit is het zelfde effect als het rimpelen van vingers en tenen in een bad. Het trekt snel weer weg. Een warm bad is ook ideaal om een strakke voorhuid losser te maken en perfect voor overgevoelige eikels.

Het specifieke piemelluchtje heeft een functie. Het bevat feromonen die anderen geil kunnen maken.
Deze feromonen verspreiden zich over het schaamhaar. Dat is niet enkel om tot voorplanting aan te zetten. Maar ook om regelmatig in een mond genomen te worden. Waar de piemel weer fijn gezond van blijft.

Om het luchtje kwijt te raken, is scheren frisser. Ook wordt daardoor een piemel meer een deel van het lichaam zoals elk ander lichaamsdeel. Een man ziet er completer uit. Een half in een bosje haar verstopte piemel is net alsof er iets aparts mee is. Terwijl het gewoon een piemel is. Schaamhaar scheren is net zo normaal als het scheren van een baard.

Fris gewassen en geschoren zijn is je partner laten zien dat die niets verplicht is. Je hebt zelf het onderhoud al gedaan.

Om enkel staand te kunnen plassen, of voort te kunnen planten, had het ontwerp veel eenvoudiger kunnen zijn. In het geval van plassen is het slechts een verlengstuk. Effectief voortplanten gebeurt hooguit een tiental keren in een leven.

Een piemel zit veel complexer in elkaar.

Hij zit op het eerste oog op een tamelijk onhandige plek. Ook de ballen eronder lijken maar wat onhandig erbij te hangen. De eikel zit scheef en de voorhuid zit vaak andersom scheef weer in de weg. Het is eigenlijk een heel raar en lelijk apparaat. Op de afbeelding hiernaast lijkt het op een surrealistische mier uit een science fiction film.

In een piemel zelf is geen bot te vinden. Het enige bot dat van belang is, is waar de piemel aan opgehangen is: het schaambeen.

Spieren zijn er wel. Er is een bekkenbodemspier. Die ook gebruikt wordt om “af te knijpen” na het plassen. De sperma- en plasbuis is ook een spier die pulserend samentrekt bij klaarkomen. De bloedvaten naar de piemel zijn ook gespierd, ze knijpen samen om de piemel stijf te kunnen laten worden. De balzak is een huidspier die kan samentrekken bij kou, maar niet enkel daarbij.

De leiders waaraan de ballen hangen zijn gespierd, waardoor deze naar boven kunnen trekken. Zelfs de huid over de piemel is licht gespierd waardoor die samen kan trekken als hij als voorhuid over de eikel naar voren wordt geschoven.

De blaas en de anus worden afgesloten door een kringspier. En de prostaatklier, tussen de piemel en de blaas in, bevat een spier die de sperma loslaat. Vrijwel alle sperma komt uit de prostaat, niet uit de ballen. Op de doorsnede hiernaast is ook goed te zien dat van buiten, aan het lichaam, maar de halve piemel zichtbaar is. Hij loopt door tot van binnen en is twee keer zo lang.

De zenuwen verbinden alles aan elkaar. De piemel zelf heeft speciale gevoelszenuwen, die van gevoel veranderen kunnen.

Ook de balzak en de anus zijn verbonden, alsmede het rectum, ofwel de binnenkant van de kont. Ook is goed te zien dat dit deel gemaakt is voor een piemel. De hele vorm zit er al in. Het heeft dan ook een tweede kringspier boven om het laatste stukje vrij te houden voor een piemel. En een eigen systeem dat glijmiddel produceert. Zelfs als iemand er nog nooit een piemel in heeft gehad of daar niet aan wil denken.

Tesamen veroorzaken de zenuwbanen het prettige of juist onprettige gevoel. Ze zorgen ervoor dat de spieren bediend worden, de piemel stijf wordt, of sperma schiet. In het laatste geval trekt vaak tegelijk de anus samen en de balzak ook. Het is allemaal verbonden.

Waar de zenuwen het snelle werk doen, doen hormonen het langzame werk. De belangrijkste functie van de ballen is testosteron te maken. Maar er spelen meer hormonen een rol, die uit de hypothalamus in de hersenen komen.

Van testosteron op zich word je niet geil. Het bouwt langzaam op. Op een bepaald niveau krijg je vanzelf zin zoals je ook honger krijgt of slaap. De piemel begint lekkerder aan te voelen. De waarneming wordt scherper. De jacht opent op ofwel geile fantasiën en herinneringen, een partner of porno. De hypothalamus begint endorfinen te maken als het begint, die ook bij roken, drank of drugsgebruik een rol spelen. Het voelt lekker. Zo lekker dat je alles om je heen vergeet.

Door klaar te komen gebeurt het omgekeerde. De hypothalamus produceert Oxytocine en Lactose. En dat verpest alles. De piemel wordt slap en overgevoelig. De belangstelling voor alles sexueels kan zelfs omslaan naar afkeer. Sommige mannen hebben hier bijna geen last van, en kunnen daarna gemakkelijk doorgaan. Ook in de vroege puberteit kan men zo geil zijn dat van de afknapper nauwelijks iets gemerkt wordt. Andere mannen kunnen zijn als een kaars die uitgeblazen wordt. Ze hebben tijd nodig om bij te komen. Dit wordt refractie genoemd.

Het centrale systeem dat alles regelt zit onder in de rug. Vlak boven het stuitbeen.

Hier zit een zelfstandig deel dat bepaalt wat al dan niet geil gevonden wordt en reageert op de hormonen die rond gaan. Het gevoel van klaarkomen komt hier vandaan en wordt doorgegeven naar boven. Het is de plaats waar de “eigen wil” van de piemel zich bevindt.

Sinds de uitvinding van de psychologie en het kunnen scannen van hersenen is men al bezig geweest om te meten wat er in de bovenkamer van mensen gebeurt. Als ze flirten, geil worden of sex hebben. Waar nooit een echt duidelijk patroon uit is gekomen. Dat komt omdat het belangrijkste daar niet gebeurt. Daarom zijn zaken als conversie therapie voor homo’s of praten met sexueel delinquenten zo weinig effectief, of maken het laatste zelfs erger. Je “bent” homo, hetero, bi of asexueel, letterlijk omdat je piemel dat leuk, leuker of het allerleukst vindt. Of niet. En dat gebeurt beneden. Wat vervolgens weer als prettig of niet prettig aan de hersenen boven wordt doorgegeven. Daarom zijn al die zaken geen “bewuste keuze”. Het verstand en het bewustzijn zit boven in het hoofd. Het piemelverstand zit beneden. Het verstand boven tracht enkel te verklaren wat het van beneden door krijgt. Er iets aan veranderen kan het echter niet. Er is geen man die bewust kan besluiten of kiezen om een stijve te krijgen. Ook dat wordt beneden bedacht. Een man kan het zelfs zeggen tegen zijn piemel maar die trekt zich daar niks van aan. Het #metoo gedrag komt er overigens ook uit voort, bij mannen die hun piemelverstand en bewust verstand niet kunnen scheiden maar ook niet snappen dat het andere geslachtsverstand ook mee moet zijn om het leuk te maken. Het zelfde komt net zo goed voor bij vrouwen alleen dat mag doorgaans niet gezegd worden.

Voor de geboorte bepaalt het lichaam al na de derde maand of er een piemel komt of niet. Eerst groeit de eikel groter. Later groeit de voorhuid er overheen.

Ook de balzak vormt zich maar is dan nog leeg. De ballen passeren de buikwand en dalen later pas in.

Op de tekening hiernaast, de jongen links en het meisje rechts.

In de kindertijd blijft de voorhuid verkleefd met de eikel. De eikel is vaak supergevoelig.

De enige functie van de piemel is dan rechtopstaand kunnen plassen. Wat meisjes niet kunnen.

Stijf worden gebeurt wel al regelmatig. Maar zonder sexuele functie omdat er meer dan onvoldoende hormonen zijn om echt geil te kunnen worden. Ook droog klaarkomen kan al maar wordt vaak niet ontdekt omdat de interesse ontbreekt. Of omdat het eenvoudig te pijnlijk is.

Het lichaam raakt behaarder, de stem zakt en de hormonen komen op gang. Waardoor ook de piemel veel groter groeit.

Natte dromen beginnen en belangstelling voor sex en klaarkomen. Het liefst zo vaak mogelijk.

Overdag komen regelmatig spontane erecties voor, ook zomaar en zonder aanleiding. De belangrijkste taak van de piemel verandert van plassen naar aftrekken en klaarkomen.

De volwassen piemel doet dagelijks zijn werk als mentaal ontspanningsmechanisme. Ondertussen wordt de boel mooi schoon en werkend gehouden door er regelmatig ook mee te plassen en nachtelijke erecties die het als een stille sportschool dienen. De volwassen man heeft veel aan zijn hoofd. Geen betere manier om even nergens aan te denken is genieten van waar zijn piemel voor bedoeld is.

Hoewel het per individueel geval kan verschillen, en de fase waarin hij met een partner is, blijft in het algemeen aftrekken de hoofdactiviteit.

Als er een vrouwelijke partner is en er nageslacht gewenst wordt, dan kan alles ook worden ingezet bij de voortplanting. Het gaat dan in één moeite door.

De piemel blijft het hele leven lang functioneren.

Hoewel de hormoonproductie met de jaren iets terug kan lopen waardoor de behoefte aan sex niet meer dagelijks kan zijn.

De piemelbezitter is inmiddels al zo vaak klaargekomen dat het ervaren genieten belangrijker is geworden dan de race naar klaarkomen. Plezier van een piemel hebben is niet enkel levenslang, het wordt later alleen maar leuker.